Αλήθειες και ψέματα: «Τα παλιά αυτοκίνητα ήταν γερά! Δεν βγάζουν πια τέτοια…»
Ένα μεγάλο ψέμα και πολλές μικρές αλήθειες κρύβει η κλισέ φράση του τίτλου. Στο παρακάτω κείμενο θα προσπαθήσω να την αποδομήσω:
Αν πάμε πίσω στη δεκαετία του ΄70 παραδείγματος χάρη, οι σοβαροί κατασκευαστές αυτοκινήτων έφτιαχναν μοντέλα με 20ετή κύκλο ζωής. Κλασικό παράδειγμα η Mercedes W114 (φωτο). Τότε τα εργοστάσια έχτιζαν το όνομα τους με θεμέλιο λίθο την αξιοπιστία, ενώ η τεχνολογία προχωρούσε σε ρυθμούς χελώνας και δεν είχαν να προσφέρουν κάτι νέο κάθε τρεις και λίγο. Άρα πουλούσαν αξιοπιστία φτιάχνοντας αυτοκίνητα του στυλ «δε σπάει, δε χαλάει» για 20 χρόνια.
Από την άλλη πλευρά θα σε ρωτήσω, αν έχεις δει στο δρόμο κανένα Moris Marina; Kαι αυτό δημιούργημα της δεκαετίας του ΄70 είναι. Μάλλον δεν έχεις δει γιατί είχαν το χαρακτηριστικό να… διαλύονται εν κινήσει. Πώς θα το συναντήσεις σήμερα στο δρόμο και θα πεις: «αχ… δεν βγαίνουν τέτοια αυτοκίνητα σήμερα», αφού δεν υπάρχει; Που θέλω να καταλήξω; Ότι διατηρούμε αναμνήσεις από τα παλιά αξιόπιστα αυτοκίνητα γιατί συνεχίζουμε να τα βλέπουμε στο δρόμο. Αντίθετα έχουν ξεθωριάσει στη μνήμη μας αυτοκίνητα που ταλαιπωρούσαν τους παππούδες και τους πατεράδες μας γιατί δεν έχουμε επαφή μαζί τους.
Θέλεις να σου κάνει και εσπρέσο!
Ένα από τα σύγχρονα αυτοκίνητα «σκυλιά» (όπως τα χαρακτηρίζουν) είναι το Yaris της Toyota, γι αυτό άλλωστε διατηρεί και υψηλή μεταπωλητική αξία και το λέω αυτό παρά το γεγονός ότι στο δικό μου χάλασε χθες το ηλεκτρικό παράθυρο του συνοδηγού. Αντίθετα στο Starlet του ‘91 (πρόγονος του Yaris) που είχα πριν δεκαπέντε χρόνια, δε χάλασε ποτέ… γιατί δεν είχε ηλεκτρικά παράθυρα.
Έτσι είναι σύγχρονε οδηγέ! Αν θέλεις διζωνικό κλιματισμό, mp3 player, θύρα USB και σύνδεση στο ίντερνετ να ξέρεις ότι κάποια στιγμή, κάτι από αυτά θα χαλάσει. Παλιότερα η πλούσια έκδοση του Fiat Uno σου έδινε έξτρα τον αναπτήρα και ήσουν ευτυχισμένος, τώρα θέλεις το αντίστοιχο Punto να σου κάνει και καφέ (εσπρέσο φυσικά) και πάλι θα βρεις κενά στον κατάλογο του εξοπλισμού.
Σέρβις κάθε Πάσχα!
Θυμάσαι ότι παλιά ο μηχανικός ήταν κολλητός σου; Τον Ιανουάριο αλλαγή λαδιών, το Φεβρουάριο ρύθμιση βαλβίδων και πλατίνες, το Μάρτιο το μεγάλο σέρβις και τον Απρίλιο πάλι από την αρχή…
Ενώ τώρα βγαίνει η μία εταιρεία και σου λέει σέρβις κάθε 15.000 χιλιόμετρα ή ένα χρόνο, πας στην άλλη αντιπροσωπεία σου λένε σέρβις κάθε δύο χρόνια ή 30.000 χιλιόμετρα (λίγο υπερβολικό το δεύτερο αλλά ισχύει κάποιες φορές). Αυτό σημαίνει ότι μπορείς να χρησιμοποιείς το αυτοκίνητο σου χειμώνα – καλοκαίρι, με ζέστη κρύο και βροχές και το μόνο που θα σου ζητήσει είναι ένα σέρβις στην ώρα του, μία φορά το χρόνο.
Πριν καταλήξεις πάλι στο συμπέρασμα του τίτλου, σκέψου πρώτα τι σου προσφέρει καθημερινά σε άνεση, ασφάλεια, οδηγική ευχαρίστηση και με πόσο μικρότερα ανταλλάγματα σε καύσιμο και κόστος συντήρησης , το σημερινό σου αυτοκίνητο σε σχέση με αυτό που είχες εσύ ή πατέρας σου πριν 20 χρόνια.
